Doelen stellen in een sessie? Laat deelnemers elkaar scherp houden

Doelen stellen in een sessie is één ding. Maar zorgen dat mensen er daarna ook echt mee aan de slag gaan, is iets anders. In dit blog lees je hoe je met één simpele werkvorm de kans op actie flink vergroot: met een partner aan je zijde houd je het beter vol.

Je plant een sessie. Nodigt de juiste mensen uit. Besteedt tijd aan een helder programma, goede werkvormen, misschien zelfs een inspirerende locatie. Iedereen gaat vol energie naar huis. En dan... gebeurt er niets. De aantekeningen verdwijnen in een la. De actiepunten blijven vaag. Drie weken later weet niemand nog precies wat er afgesproken was. Zonde van je investering, toch? Gelukkig is er iets eenvoudigs wat helpt om die energie vast te houden: laat mensen hun doelen delen met een partner.

Accountabilitypartner: een stok achter de deur die koffie lust

Een aantal jaar geleden las ik het boek GRIP van Rick Pastoor. Een heel praktisch boek dat me veel heeft bijgebracht op het gebied van werk. Wat ik me echt eigen heb gemaakt, is het begrip ‘accountabilitypartner’. Iemand met wie je je voornemens deelt, en een vaste afspraak hebt om het daarover te hebben. Dat kan je doen met al je werktaken, maar het kan ook in het klein voor één voornemen. Ik stuur wel eens aan half-af concept naar iemand met de boodschap 'vanmiddag krijg je de volledige versie.' Die persoon hoeft niets te doen, ook geen feedback geven. Het idee dat iemand ervan weet, is genoeg.

In de sessies die ik ontwerp en begeleid, gebruik ik dit principe steeds vaker. Als er plannen ontstaan (en dat gebeurt bijna altijd), koppel ik deelnemers aan elkaar als accountabilitypartners. Het doel is simpel: elkaar eraan herinneren wat je van plan was, en zorgen dat goede ideeën niet blijven hangen in de ruimte waar ze ooit ontstonden.

Waarom het werkt: drie keer houd-je-aan-je-woordwaarde

Doelen stellen wordt doelen halen, omdat schrijven helpt om iets echt vast te leggen. En als je dat afspreekt met iemand anders, stijgt de kans dat je het doet. Onderzoek laat zien dat mensen die hun doel aan iemand anders melden een kans van ongeveer 65 % hebben op realisatie. En wanneer er een specifieke afspraak is om elkaar regelmatig te spreken, loopt dat op tot circa 95 %.

Dat komt omdat een doel dat alleen in je hoofd bestaat, vaag blijft. Als je het hardop zegt tegen iemand anders, wordt het echt. Je legt jezelf iets op. Ga je een stap verder door het te delen, dan rekent er iemand op je. Een partner hoeft geen controleur te zijn, wel iemand die vraagt: hoe gaat het ermee? Alleen al weten dat die vraag komt, helpt. Tot slot werkt accountability werkt twee kanten op. Als je weet dat de ander ook ergens voor gaat, wil je niet achterblijven. Dat motiveert.

Hoe ik het aanpak in een sessie

1. Ik laat iedereen hun belangrijkste actiepunt benoemen en kort toelichten. Wat willen ze bereiken en waarom? Welke hulp hebben ze nodig?

2. Vervolgens koppel ik de deelnemers aan elkaar als accountabilitypartners. Dit kan willekeurig of op basis van gedeelde doelen. Het simpelst is gewoon vragen: wie mag jou hieraan herinneren? Ook leuk: ze laten loten. De reflectiekaartjes op de foto hierboven hebben symbolen. Ik deel ze uit en degenen met hetzelfde symbool zijn elkaars partner.

3. Spreek richtlijn af voor de follow-up. Vraag hoe het gaat en wat de ander nodig heeft om door te pakken. De een heeft een stok achter de deur te nodig, de ander juist een aanmoedigende cheerleader.

4. Laat de deelnemers hun afspraak in hun agenda noteren. Want nee, telefoons zijn niet verboden bij mij.

5. Een fysieke reminder helpt ook enorm, zoals de kaartjes die ik hierboven noemde. Soms gebruik ik kunstkaarten, die deelnemers eerder in de sessie hebben gekozen bij een uitdaging of kwaliteit.

Doelen stellen is makkelijk. Ze halen niet

Doelen halen op hoop van zegen is echt geen goed idee. Je hebt een systeem nodig dat mensen helpt vol te houden. Een accountabilitypartner is geen wondermiddel, maar wel een slimme, menselijke zet. Je zult zien dat er meer gebeurt na je sessie dan ooit.